Καρκίνος και Εξωσωματική Γονιμοποίηση. Υπάρχει τελικά κίνδυνος;

Πως συνδέεται ο καρκίνος και η εξωσωματική; Η εξωσωματική προκαλεί καρκίνο;

Ένας από τους μεγαλύτερους φόβους μιας γυναίκας μπροστά στην επιλογή για Εξωσωματική Γονιμοποίηση, είναι κατά πόσο αυτή η θεραπευτική λύση μπορεί να την οδηγήσει σε εμφάνιση καρκίνου αργότερα στη ζωή της. Εύλογες είναι οι ανησυχίες και οι προβληματισμοί επί του θέματος, αφού πρόκειται για ένα σοβαρό σενάριο το οποίο όμως η ιατρική κοινότητα καλείται να απαντήσει με έρευνα και επιστημονικά στοιχεία για το κατά πόσο είναι πιθανό ή πρόκειται για έναν ακόμη μύθο.
Η διεθνής βιβλιογραφία και οι παγκόσμιες ιατρικές έρευνες μέχρι σήμερα, αποδεικνύουν ότι δεν υπάρχει άμεση σχέση μεταξύ εξωσωματικής γονιμοποίησης και δημιουργίας καρκίνου. Όλοι οι μελετητές έως σήμερα κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι δεν υπάρχουν σαφή στοιχεία που να αποδεικνύουν πως τα φάρμακα των μεθόδων υποβοηθούμενης αναπαραγωγής σχετίζονται με ανάπτυξη κακοήθειας.

Η εξωσωματική προκαλεί καρκίνο; Πώς όμως ο μύθος αυτός γεννήθηκε;

Η υπόθεση συσχέτισης της εξωσωματικής γονιμοποίησης και του καρκίνου βασίστηκε στη θεωρητική βάση ότι οτιδήποτε διαταράσσει το ορμονικό προφίλ, μπορεί να συσχετιστεί με ανάπτυξη καρκινικών κυττάρων. Θεωρητικά τα αυξημένα οιστρογόνα θα μπορούσαν να συσχετιστούν με εμφάνιση ή επιτάχυνση της αύξησης οιστρογονοεξαρτόμενων όγκων, όπως είναι ο καρκίνος του μαστού. Η συγκεκριμένη όμως προσέγγιση παραμένει θεωρητική υπόθεση, αφού δεν μπορεί κανένας ιατρικός κύκλος να την υποστηρίξει με βάσιμα στοιχεία.
Απόδειξη αποτελεί μόνο κάτι που επιβεβαιώνεται από την κλινική έρευνα. Δεν υπάρχει καμία κλινική έρευνα που να αποδεικνύει ότι οι γυναίκες που έχουν υποβληθεί σε εξωσωματική έχουν περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν γυναικολογικό καρκίνο από τις υπόλοιπες γυναίκες στο γενικό πληθυσμό.
Δεν μπορούμε να ανησυχούμε για κάτι που δεν μπορούμε να αποδείξουμε.

Η Έρευνα: Καρκίνος και Εξωσωματική.

Στην Gyn Care IVF εφαρμόζουμε evidence – based medicine, δηλαδή τη λήψη κλινικών αποφάσεων βασισμένων σε τεκμηριωμένη γνώση. Πρακτικά, προσπαθούμε να συνδυάσουμε την κλινική κρίση και εμπειρία, με τα διαθέσιμα επιστημονικά δεδομένα, με σκοπό την παροχή όσο το δυνατόν καλύτερων ιατρικών υπηρεσιών στους ασθενείς μας. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο αξιοποιούμε τα ιατρικά δεδομένα, όπως παρουσιάζονται στις δημοσιευμένες μελέτες.
Η σχέση μεταξύ φαρμάκων γονιμότητας και καρκίνου του μαστού, έχει διερευνηθεί σε μεγάλες και αξιόπιστες μελέτες. Ουδεμία στατιστικώς σημαντική συσχέτιση δεν έχει εμφανιστεί ανάμεσα στη λήψη φαρμάκων γονιμότητας και στον κίνδυνο για μελλοντική ανάπτυξη καρκίνου.
Παρόλα αυτά, σε κάθε περίπτωση λαμβάνονται υπόψιν οι πιθανότητες εμφάνισης καρκίνου οι οποίες σχετίζονται με το ιστορικό της εκάστοτε ασθενούς.

Παράγοντες Αυξημένου Κινδύνου Εμφάνισης Καρκίνου:

• Η υπογονιμότητα από μόνη της αυξάνει την πιθανότητα για ωοθηκικό Ca.
• Η πρόωρη εμμηναρχή ή η αργή εμμηνόπαυση.
• H παχυσαρκία ή η πλούσια σε λιπαρά διατροφή.
• Το οικογενειακό ιστορικό.
• Το ατομικό ιστορικό Ca μαστού ή παχέος εντέρου.
• Γονιδιακές μεταλλάξεις.
• Η ατοκία – low parity – αποτελεί γνωστό επιβαρυντικό παράγοντα για Ca ωοθηκών.
• Η ύπαρξη συσχέτισης μεταξύ της ενδομητρίωσης και του καρκίνου των ωοθηκών έχει διατυπωθεί από αρκετούς ερευνητές.

Από την άλλη πλευρά, γυναίκες που έχουν υποβληθεί σε εξωσωματική γονιμοποίηση και έχουν θηλάσει για 15 μήνες σε όλη τους τη ζωή μειώνουν κατά 20% περαιτέρω το προσωπικό τους ρίσκο για καρκίνο του μαστού. Επιπρόσθετα, έχει αποδειχθεί ότι οι γυναίκες που υποβάλλονται σε θεραπεία εξωσωματικής γονιμοποίησης, παρακολουθούνται από γυναικολόγο και ελέγχονται πιο συχνά, με αποτέλεσμα να αντιμετωπίζουν έγκαιρα διαγνώσεις σε πρώιμο στάδιο.

Πρόληψη, η μοναδική λύση.

Η Gyn Care IVF υποστηρίζει την πρόληψη. Έτσι, θεωρεί ότι ο προληπτικός έλεγχος πριν από την εξωσωματική γονιμοποίηση είναι απολύτως απαραίτητος. Οι γυναίκες που πρόκειται να υποβληθούν σε θεραπεία πρόκλησης ωοθυλακιορρηξίας (IVF) υποβάλλονται από την ομάδα μας σε πλήρη έλεγχο για την πιθανότητα ύπαρξης αρχόμενης μορφής κάποιας νεοπλασίας.
Η λήψη λεπτομερούς ιστορικού, ατομικού και οικογενειακού αλλά και ο έλεγχος μέσω κλινικής εξέτασης και εργαστηριακών εξετάσεων αποτελεί προαπαιτούμενο στάδιο στη δική μας προσέγγιση. Η κλινική εξέταση περιλαμβάνει μαστογραφικό έλεγχο με ψηλάφηση μαστού, με υπερηχογράφημα μαστών, μαστογραφία ή και μαγνητική τομογραφία μαστών, κολπικό γυναικολογικό υπέρηχο, τεστ Παπανικολάου (test PAP) και σε περίπτωση που υπάρχει διαφοροδιάγνωση με Doppler ωοθηκών και έλεγχο δεικτών καρκίνου (CEA, Ca 125, α εμβρυϊκή αιμοσφαιρίνη, β χορειακή).

Συμπερασματικά, λοιπόν, βασιζόμενοι στα τεκμηριωμένα αποτελέσματα όλων των μελετών της σύγχρονης βιβλιογραφίας, καταλήγουμε στο γεγονός ότι τα φάρμακα της εξωσωματικής δεν “ενοχοποιούνται” για την πρόκληση νεοπλασιών. Οι γυναίκες που δυστυχώς νόσησαν, θα εμφάνιζαν καρκίνο είτε είχαν κάνει εξωσωματική γονιμοποίηση είτε όχι. Το γεγονός ότι έχουν κάνει εξωσωματική ίσως τις κάνει να δικαιολογήσουν ψυχολογικά, το πρόβλημα που οδήγησε στη νόσο.