Μέχρι λίγο καιρό πριν οι ασθενείς με πρόωρη εμμηνόπαυση ή με χαμηλές αποθήκες ωαρίων ήταν προορισμένες να καταφύγουν δίχως εναλλακτική λύση στη δωρεά ωαρίων.

Υπενθυμίζουμε, ότι η κλασική μέθοδος PRP χρησιμοποιεί το ίδιο το αίμα της ασθενούς, το οποίο φυγοκεντρείται και από το οποίο απομονώνονται αυξητικοί παράγοντες. Εν συνεχεία, αυτό το κοκτέιλ αυξητικών παραγόντων, μέσω της βελόνας που χρησιμοποιείται στην ωοληψία, εγχέεται μέσα στις ωοθήκες και οδηγεί σε σύντομη αλλά επαρκή επαναγγείωση του ωοθηκικού ιστού. Η μέθοδος αυτή είχε και έχει σχετικά καλά αποτελέσματα.

Φαίνεται όμως ότι δεν έχει τα ίδια αποτελέσματα σε όλες τις ασθενείς. Πιθανολογείται ότι λόγω της μεθόδου, δηλ της ενδοκολπικής έγχυσης υπό υπερηχογραφική παρακολούθηση, το PRP δεν κατορθώνει να φτάσει στο στρώμα της ωοθήκης και επιπλέον είναι δυνατό ένα μέρος του να φεύγει στην κοιλιακή χώρα. Αυτό συμβαίνει σε περιπτώσεις όπου οι ωοθήκες είναι ατροφικές (σύνηθες στην πρόωρη εμμηνόπαυση) και ως εκ τούτου πολύ μικρές ή όταν οι ωοθήκες είναι εκτός θέσης όπως συμβαίνει σε ασθενείς με ιστορικό ενδομητρίωσης.

Η πρωτοποριακή ιδέα που κρύβεται πίσω από τη λαπαροσκοπική μέθοδο είναι ότι αρχικά προετοιμάζεται και παρασκευάζεται η ωοθήκη με κατάλληλες τομές που επιτρέπουν στο PRP να φτάσει ακριβώς στην ωοθηκική κυκλοφορία στοχευμένα. Οι τομές προκαλούν μια τοπική ενεργοποίηση των αυξητικών παραγόντων οι οποιοι προετοιμάζουν το έδαφος για την υποδοχή του PRP.

Με αυτή την μέθοδο η ασθενής υποβάλλεται σε λαπαροσκόπηση και γενική αναισθησία. Η εμπειρία μας στο χώρο είναι τεράστια και η τεχνική συγκαταλέγεται στις day surgery επεμβάσεις με αποτέλεσμα η ασθενής το ίδιο βράδυ να μπορεί να γυρίσει στο σπίτι της.