Καθ’ έξιν αποβολές

Καθ’ έξιν αποβολές

Καθ’ έξιν αποβολές

Ο όρος καθ’ έξιν αποβολές αναφέρεται, με βάση τον ορισμό της ESHRE, σε 2 ή περισσότερες αποβολές με τον ίδιο σύντροφο.

Αποβολή είναι η αυτόματη διακοπή μιας ενδομήτριας εγκυμοσύνης για την οποία έχουμε απόδειξη της ύπαρξής της. Έχουμε δηλαδή υπερηχογράφημα ή θετική χοριακή, τουλάχιστον πάνω από 100 μονάδες. Συνεπώς, η βιοχημική κύηση και το εξωμήτριο δεν μπορούν να είναι μέρος του ορισμού.

Ευτυχώς, οι καθ’ έξιν αποβολές αφορούν σε ένα μικρό ποσοστό του πληθυσμού (1-3 %).

Ποιοι είναι οι παράγοντες κινδύνου;

Ο πρώτος παράγοντας είναι η ηλικία.

Δυστυχώς μετά τα 40 έτη η πιθανότητα αποβολής αυξάνεται. Αυτό διότι έτσι αυξάνεται η πιθανότητα χρωμοσωμικών ανωμαλιών.
Η παραπάνω σημαίνει ανωμαλία στον αριθμό ή/και στη δομή των χρωμοσωμάτων.

Μετά τα 40 έχει παρατηρηθεί ότι κατά τη διάρκεια της σύλληψης και των διαιρέσεων που ακολουθούν γίνονται συχνότερα κάποια λάθη με αποτέλεσμα τελικά ή να μην πραγματοποιηθεί γονιμοποίηση, ή το έμβρυο να έχει κάποια ανωμαλία και να μην εμφυτευθεί (οπότε σε αυτές τις περιπτώσεις δεν έχουμε κύηση) ή να εμφυτευθεί αλλά λόγω ανωμαλίας να καταλήξει σε αποβολή.
Το στρες ως παράγοντας κινδύνου είναι υπό συζήτηση.

Δεν είναι ακόμα σίγουρο ότι επηρεάζει την εξέλιξη της εγκυμοσύνης και μελετάται συνεχώς. Σίγουρα ομως όσο καλύτερα ψυχολογικά είναι η γυναίκα τόσο το καλύτερο και για την εμφύτευση αλλά και για την πορεία της κύησης.

Η μόλυνση του περιβάλλοντος.

Η έκθεση σε χημικές τοξικές ουσίες μπορεί να έχουν ολέθριες συνέπειες στην κύηση.

Η ενδομητρίτιδα ως παράγοντας κινδύνου.

Μία χρόνια μη θεραπευθείσα ενδομητρίτιδα η οποία ναι μεν επιτρέπει την έναρξη της εγκυμοσύνης είναι ικανή να ξυπνήσει και να οδηγήσει σε αποβολή ακόμα και μέχρι την 24η εβδομάδα κύησης κάτι που είναι εξαιρετικά οδηνυρό.

Τι μπορεί να κάνει μία γυναίκα για να μειώσει την πιθανότητα αποβολής;

  • Διακοπή καπνίσματος, διακοπή κατανάλωσης αλκόόλ.

  • Αν είναι παχύσαρκη πρέπει να μειώσει το βάρος της και να κάνει γυμναστική ειδική για εγκυμοσύνη. Η παχυσαρκία συνδέεται με αντίσταση στην ινσουλίνη και συνεπώς με προδιάθεση για διαβήτη.

Ποιες εξετάσεις οφείλουμε να κάνουμε σε καθ’ έξιν αποβολές;

Σχετικά με τον καρυότυπο του εμβρύου σε ενδεχόμενη ανάλυση, θέλει προσοχή η ερμηνεία και για αυτό πάντα προτείνουμε η ασθενής να μιλήσει απευθείας στον γενετιστή.

Οι γενετικές εξετάσεις είναι οι βασικότερες εξετάσεις που πρέπει να γίνουν.

Οι θρομβοφιλίες σχετίζονται περισσότερο με αποβολές μιας προχωρημένης εγκυμοσύνης (10-12 εβδομάδες).
Είναι απαραίτητες εξετάσεις στη διερεύνηση των καθ’ εξιν αποβολών.

Πρώτα εξετάζουμε τον θυρεοειδή. Ο υποθυρεοειδισμός  (νόσο Ηashimoto) ή και το αντίθετο ο υπερθυρεοειδισμός  (νόσο Graves) είναι δυνατόν να οδηγήσουν σε αποβολή. Οι μελέτες είναι έγκυρες, πολλαπλές και τα μηνύματα ξεκάθαρα.

Η TSH πρέπει να είναι κάτω από 2.5 πριν τη σύλληψη και τα αντιθυρεοειδικά αντισώματα πρέπει να ελέγχονται τακτικά.

Πρέπει ακόμα να ελέγχεται η ασθενής για ύπαρξη διαβήτη ή ινσουλινοαντίστασης η οποία είναι συχνή στις ασθενείς με πολυκυστικές ωοθήκες. Ο μη ελεγχόμενος διαβήτης συνδέεται με 70% αύξηση πιθανότητας αποβολής.

Η προλακτίνη πρέπει επίσης να μετράται.

Πρόκειται για τη μέτρηση των αντισωμάτων αντι-καρδιολιπίνης, αντιπηκτικό του λύκου, αντι-β2 γλυκοπρωτείνη Ι και άλλων αντισωμάτων.

Συγκεκριμένη εξέταση που έχει αποδείξει την διαγνωστική της αξία.

Είναι βασικότατη εξέταση τόσο στη διερεύνηση της υπογονιμότητας όσο και των καθ’ έξιν αποβολών.

Η υστεροσκόπηση μπορεί:
1. Να αποκλείσει την ύπαρξη ανατομικής ανωμαλίας, όπως για παράδειγμα ένα διάφραγμα.
2. Επίσης, την παρουσία μικρών πολυπόδων που δεν φαίνονται στον υπέρηχο.
3. Τέλος, να αποκλείσει την ενδομητρίτιδα. Ένας καλός υστεροσκόπος μπορεί ήδη από την υστεροσκόπηση να διαγνώσει το πρόβλημα. Πάντα είναι απαραίτητη η βιοψία για τον ανοσοϊστοχημικό έλεγχο της ενδομητρίτιδας.

Θεραπεία

  • Ας ξεκινήσουμε από την παραδοχή ότι στο 80-90% δεν θα βρεθεί η αιτία και αυτόματα θα αποδώσουμε την αιτία σε χρωμοσωμική ανωμαλία.
    Αν όμως βρεθεί τη θεραπεύουμε.

  • Σε ανώμαλο καρυότυπο οφείλουμε να προχωρήσουμε σε εξωσωματική με προεμφυτευτική διάγνωση.
  • Σε αποδεδειγμένη θρομβοφιλία μετά από τη σύμφωνη γνώμη του αιματολόγου η ασθενής θα λάβει ηπαρίνη στην εγκυμοσύνη.

  • Αν υπάρχει ορμονικό πρόβλημα αντιμετωπίζεται (ρύθμιση θυρεοειδούς, μείωση προλακτίνης, ρύθμιση διαβήτη).

  • Το διάφραγμα στη μήτρα χειρουργείται και αν υπάρχει ενδομητρίτιδα χρειάζεται συγκεκριμένο σχήμα αντιβίωσης από το στόμα σε συνδυασμό με τις ενδομητρικές εγχύσεις.

  • Αν η ασθενής είναι άνω των 38 και έχει ιστορικό καθ’ έξιν αποβολών, έχει νόημα να προτείνουμε την εξωσωματική με προεμφυτευτική διάγνωση.
    Σε μικρότερη ηλικίααν είναι και είναι ήδη έγκυος, τότε μπορούμε με βάση την ευρωπαϊκή εταιρεία υπογονιμότητας, να προτείνουμε να ξεκινήσει εμπειρικά θεραπεία με ηπαρίνη, προγεστερόνη, ασπιρίνη και κορτιζόνη.

  • Τα Intralipids δεν απέδειξαν ποτέ την κλινική τους χρησιμότητα.

Share This Story: