Οι ασθενείς των οποίων οι ωοθήκες αντιδρούν φτωχά στην διέγερση κατά τη διάρκεια ενός πρωτοκόλλου εξωσωματικής είναι μία πρόκληση για τον γυναικολόγο και αποτελεί δυσκολία όχι όμως ανυπέρβλητη.

Παρακάτω σας δίνουμε μία ιδέα των εναλλακτικών που χρησιμοποιούνται για τη διέγερση αυτών των ωοθηκών.

Στην ομάδα μας χρησιμοποιούμε ως πρώτο κύριο εργαλείο σε αυτές τις ασθενείς την Διπλή Διέγερση όπου διεγείρουμε 2 φορές τις ωοθήκες τόσο στην πρώτη φάση του κύκλου όσο και στη δεύτερη. Η δεύτερη είναι συνήθως πιο μικρής διάρκειας. Συνεπώς η ασθενής κάνει 2 ωοληψίες στον ίδιο κύκλο γεγονός που μας επιτρέπει να πάρουμε τον μέγιστο αριθμό ωαρίων. Οι δημοσιεύσεις σχετικά με τη Διπλή Διέγερση είναι πολλαπλές και έχουν αποδείξει την αξία του σε αυτόν τον τύπο ασθενών.

Η παρακολούθηση των ασθενών γίνεται όπως και στα κλασσικά πρωτόκολλα ελεγχόμενης ωοθηκικής διέγερσης, μόνο που εδώ παρακολουθείται το ωάριο του κύκλου. Η τελική ένεση hCG χορηγείται μόλις το ωοθυλάκιο φθάσει τα 16 με 18 χιλιοστά και 34-36 ώρες μετά ακολουθεί η πραγματοποίηση της ωοληψίας.
Το ζευγάρι ωστόσο θα πρέπει να είναι ενημερωμένο ότι υπάρχουν αυξημένες πιθανότητες να μην καταστεί δυνατή η πραγματοποίηση της εμβρυομεταφοράς λόγω αδυναμίας ανεύρεσης του ωαρίου, αδυναμία γονιμοποίησης του ωαρίου ή κακής ποιότητας του εμβρύου.