Η κρυοσυντήρηση εμβρύων είναι βασικό κομμάτι ενός κύκλου εξωσωματικής γονιμοποίησης. Όταν μία ωοθηκική διέγερση μας οδηγήσει σε πολλά και καλά έμβρυα, ή όταν έχουμε κίνδυνο υπερδιέγερσης των ωοθηκών ή τέλος όταν η προγεστερόνη είναι ψηλή την ημέρα της Ovitrelle 250 τότε τα έμβρυα κρυοσυντηρούνται.

Για να κρυοσυντηρηθεί ένα έμβρυο σε οποιαδήποτε ημέρα αποφασισθεί, πρέπει να είναι ένα έμβρυο που να έχει διαιρεθεί σωστά και να μην παρουσιάζει ελαττώματα. Διαφορετικά δεν συντηρείται.

Ο πρώτος γίνεται μειώνοντας προοδευτικά τη θερμοκρασία και εν συνεχεία τοποθετούνται σε υγρό άζωτο στους -196 βαθμούς.

Σήμερα χρησιμοποιείται κυρίως ο δεύτερος τρόπος που είναι η ταχεία κατάψυξη (υαλοποίηση, vitrification). Με αυτή την τεχνική το έμβρυο καταψύχεται γρήγορα και έτσι δεν το “στρεσάρουμε” όσο γίνεται με την πρώτη μέθοδο. Επιπλέον με τη μέθοδο αυτή έχουμε ελάχιστες έως καθόλου απώλειες στην απόψυξη.

Σε έρευνα που παρουσιάστηκε στην ESHRE (European Society of Human Reproduction and Embryology) μελετήθηκε το κατά πόσο τα παιδιά από απόψυξη εμβρύων έχουν κίνδυνο να εμφανίσουν περισσότερες συγγενείς ανωμαλίες σε σχέση με τα παιδιά που έχουν γεννηθεί μετά από απλή εξωσωματική γονιμοποίηση ή μικρο-γονιμοποίηση χωρίς κρυοσυντήρηση. Βρέθηκε ότι τα παιδιά δεν είχαν καμία διαφορά όσον αφορά την εμφάνιση συγγενών ανωμαλιών.